شنبه ۱۵ اردیبهشت ۰۳

كوچــي زاا

اينجا از خود نوشته هايم را مينويسم!

تلخ مثل شكلات نود درصدي

آقا من مي آيم يك حقيقت را رو ميكنم برايتان. ديگر ريط آن با آدم هاي دور و بر با شما.

شترمرغ را كه ميشناسيد. خب؟ چشمش هشتاد گرم و مغزش سه گرم است.

"پايان"


"ظريف" !

"غم تو دلم فراوونه/ نميدونم كجا بريزم؟" يا "ميخوام مطمئن شم تمام دنيا بدونن چقد من غمگين و تنهام"

ديده ايد بعضي ها با اصرار شديدي ميخواهند بگويند من بسيار غمگينم و اصلا آنقدر كه من غم دارم، خود غم، غم ندارد؟

ديده شده اين افراد بعضا از عمد خودشان را به گريه مي اندازند. بعد از فوت مرتضي پاشايي، دو دختر در حال مكالمه بودند و در گوشي فيلمهايي از آن مرحوم را ميديدند. يكي به آن ديگري مي گفت "يه فيلم ديگه هم بود، ديگه خيلي گريه دار بود، دانلود نكردم." ديگري جواب داد " چرا ديوونه؟ دانلود ميكردي يكم گريه كنيم." بله !

يك سري ديگر هم هستند، به محض آنكه اتفاق خوبي ميفتد مي آيند نيمه خالي ليوان را ميبينند. بعد سالها يارو مي رود زحمت ميكشد و با خيل عظيمي از كشور ها مذاكره ميكند و همين كه به نتيجه ميرسد؛ جميعت سريعا تقسيم مي شوند. يك دسته خوشحال و خندان و دسته ي ديگر مشغول سخراني هاي نظير "خاك بر سرتون. بازم گولتون زدن. نميفهمين چه بلايي سرتون مياد"

در كل ميخواهم بگويم همه چيز دو جنبه دارد. بستگي دارد چگونه نگاهشان كنيد. دلايل شاد بودن كم نيستند. آدم بايد آدم شادي باشد. دلايل غم هم كم نيستند، آدم بايد آدم مبارزي باشد. و خلاصه آنكه آدم بايد آدم باشد. و يك مشت كليشه هاي اين چنيني.

اما ما خوشحاليم. و اميدواريم همگي خوشحال باشيد.


سِكسِكه "هععع"

سِكسِكه خــــــــ ـــــر است :|

 

يه نيم ساعتي ميشه "هع" هي دارم عذاب ميكشم "هع" :/

 تا يه كلمه حرف ميزنم "هع"، هنوز تموم نشده "هع"، يهو ميگم: "هع" !!

  و موجب خنده ي همه ميشم "هع"  :|


مني ك دو خواهرم را گم كرده ام !

تمام شور و شوقم براي داشتن اوست. براي كسي كه تمام وقتش را صرف حرف زدن و نصيحت كردن من ميگذارد با اينكه ميداند گوش هاي من دروازه اي بيش نيستند !

براي كسي كه در همه چيز با من است. قدم زدن با او برايم از همه چيز با ارزش تر است.

اينكه با همديگر آهنگي را بلند بلند بخوانيم و فرياد بزنيم و باعث آزار همسايه ها شويم !

اينكه برويم خريد و من فقط به سليقه ي او اهميت دهم و بگويم هر چه كه تو بگويي  !

اينكه همه بگويند كه او خوشگل تر از من است و من فقد فقد حسودي ام شود به تو  ! ولي با اين حسادت ها, دوس دارم كه فقط تو دركنارم باشي ولي مدتي ست كه هيچ آهنگي را نخوانديم حتآ به همراه آن حركاتِ موزونِ معروفمان ...

و چند وقتيست نصيحت هايت را نشنيده ام كه بگويي "شيطوني نكنيا  ! تو باهمه فرق ميكني  !" 

خب قبولت دارم ! راست هم ميگويي ! من تا وقتي كه تو را دارم با همه فرق ميكنم و شايد از خيلي ها خوشبخت تر هم باشم  !

هميشه برايم خواهر داشتن افتخار بود!  ولي دوري از خواهر برايم كم تر از درد نيس!

كاش ميشد دوباره پيشم بودي... دوباره مينشستيم و ساعت ها بدون چشم برداشتن از هم حرف ميزديم تا جايي ك ديگر كلمه ها را كم بياوريم و بگويم "خب ديگه چ خبر" !!

ميداني حرف هايم تلنبار شده است در دل ؟ خب من هم ترسم از همين است ! ميترسم ناگهان بتركد و همه از دلم باخبر شوند ...

پ.ن:الناز دانشگاس و من با تنهايي رفيق شده ام ولي تنهايي ن حتي خواهر, بلكه رفيق خوبي هم نتوانست باشد :(


تتلويِ چندين ساله

سرگرمي هــآيِ دورانِ كودكيِ مــآ، در زمــآني كه همه خواب بودند و مــآ بيكــآر بوديم و حق شلوغ كردن و (خاله بازي و قائم باشك و اين حرفا را) نداشتيم، بازيِ "يه نقطه دو نقطه" گويا ما را از مگس گيري نجات ميداد !

/كليك لدفـــا/

پ.ن: دست نوشته ي دختر عمو ! رديف چها را ببينيد ! نوشتن اسم "تتلو" نهايتِ تعجب را در من برانگيخت !! من در آن زمــآن شايد هشت ســآل بيشتر نداشتم و دختر عمو جــآن احتمالا يازده ســآله بودند >_

لقمه كپكي -_-

به طورِ خععلي ناگهــآني، در حالي كه كيفم را كالبد شكــآفي ميكردم، اين نمونه را يافتم !

نمونه يِ كپك زده از لقمه ام كه مادرمــآن بعنوانِ آذوقه اي در مدرسه، برايمــآن تهيه فرماييده بود ولي مــآ نخورديمش و آن هم همــآنجا مانده بود و طيِ روزهــآ رنگش عوض شده بود !!!

از پلاستيك كه در آوردمش، چشمتــآن روزِ بد نبيند ولي يك بويِ افتضاحي ميداد !! :/

مثلِ اينكه در عوضِ من كپك هــآ لقمه را نوشِ جــآن كرده اند !


ميشود سَرَت جيغغغ بزنم ؟

يك سال تمــآم منتظرِ بلندترين شبِ عمرت بــآشي كِ ببيني اين بــآر جنــآب حــآفظ چه برايت پيش بيني كرده.

ولي ضدِ حــآل ميخوري وقتي با تمــآمِ ذوق و شوق نـيّـت ميكني و فــآلت را ميدهي دستِ بزرگِ مجلس تـآ برايت بخواند ولي بعد از كمي تفكـــر ميفهمي كِ فـآلت دقيقـَـن همــآنِ فـآلِ سـآلِ گذشته است و تو همــآن جـآ غرغر هايت را سر ميدهي كِ "يني چي آخه ؟! يني از پارسال تا حالا حافظ هيچ تغييري در من نديده ؟!"

و النــآز جــآن هــآر هــآر برايمـآن بخندد !

 حافظ دوباره نصيحت هايش را شروع كرد و برايِ دومين سال به من تذكر داد ك به راز و نياز بپردازم !!

حافظ هم حتي ميداند ك من به "يه گوش در يه گو دروازه" مشهورم !!

ميشود يه خواهشِ در گوشي داشته باشم ؟! ميشود سال ديگر چ من به حرف هايت گوش كرده باشم و چ نكرده باشم، به يك موضوعِ ديگري گير بدهي -_-


خدايا خودت ظهور كن

_ خانوما بايد حجاب داشته باشن. جامعه ي ما خيلي وضعش خرابه. ديروز من رفته بودم يه پاساژي؛ اسم نبــريـــدااا اسم نبــريـــدااا (!) تويِ مغازَش يه كـــاور (!) گذاشته بود ك تمام زينت زنانه رو به نمايش گذاشته بود. كــاوره دستاشو باز كرده بود، يني اينكه "بيـــا بغلــم بيـــا بغلـــم" (!) خب اينا آدمو تحريك ميكنه ديگه. من ك يه خانومم چند دقه واستادم نگاش كردم (!) چه برسه به جنس مذكر (!)

_ يكي از بچه ها: خانوم اون دستاشو اونجوري گذاشتن ك كيف و اينا بهش آويزون كنن.

_ خب برداشت من اين بود بيا بغلم بيا بغلم (!)

_ يكي از اون پشت با حالت خيلي عاقلانه: خانوم منظورتون مـايكَـنِــه ؟! (!)

_ عِــه شما به كاور ميگين مايكن؟ خب كاور كلمه ي فارسيه (!) ولي خارجيا مايكنو آوردن تويِ زبون ما ديگه. خب خيليا معنيشو نميدونن ولي همينجوري به كار ميبرن. خيلي از كلمه هايي ك ما از خارجيا ياد گرفتيم، معنيِ بدي دارن ! خب "مـــاي" ك يعني "كوتاه" (!) "كَــن" ــَـم ك يعني "بِــكَــن" ديگه (!!)

 

+ قسمتي از مكالمات ما و خانوم "ج" در كلاس ديني


93 |پَر|

93 يه جورى داره اشك مى ريزه انگــار دلش نمى خواد تَركمون كنه

گريه نكن رفــــيق

با تمومِ خوشى ها و ناخوشى هات

با تمومِ مهربونى ها و سنگ دلى هات

با تمومِ اشك ها و لبخندهات

برام عزيز بودى خيلى عزيز دلم برات تنگ مى شه

 

+نوروزتون پر از لبخند هايِ هميشگي :)

+اندر احوالات نوروزي ! دست ساز كوچي زايِ خونواده ^_^


بستي هايي كه نخورده ماند

آدم زميني ها توانستند خوشحال باشند و خوشحال باشند و خوشحال باشند ! و اين خوشيِ نامحدود را با جنگولك بازي هاي جلف و زننده و از مُد افتاده نمايش دهند.

حتي ميتوانم جلف بازي هايِ خوشيمان را چند بار تاكيد كنم تا خوب جا بيفتد !

و اين تاكيدم را هم ميچسبانم به آن جمله ي قبلي: و باز تاكيد ميكنم كه من سيزده سالُ اَندي سن دارم و هيجانــاتمان مناسب سنين بالايِ چهارده سالُ اَندي بود !

گويا اين را هم ميتوانم بگويم كه به قولِ بعضي ها فقط به بهانه ي ما ته تغاري ها اين پروسه انجام شد !

و اين مورد هم از قلم نيفتد كه بليط هايِ مجانيِ مان را كه قورت داديم، هيچ ! چند بليط مجاني سر راهي هم پيدا كرديم !

پ.ن: من و اين پروسه ي يك روزه ي رويايي قهرمانانه با زاغولك ! مدادرنگي ! الناز، پروسه ي خنده با طعم وحشت، خنده با طعم ترديد، خنده با طعم كوفتگي، خنده با طعم ضعف، خنده با طعم رهايي و خنده با طعم خنننننننده